A teoría queer é unha resposta ampla e radical aos roles de xénero tradicionais do universo heteropatriarcal. Do mesmo xeito que a literatura se basea na identidade, a escritura queer incorpora a experiencia autobiográfica e o pensamento crítico dos seus autores, abrindo fendas na narrativa dominante do patriarcado global. Hoxe en día, a poesía queer é crucial pola súa capacidade para restaurar unha plasticidade extraordinaria á linguaxe: permítenos reescribir unha narrativa establecida, violenta, ríxida e normativa —tanto social como íntima— que exclúe a calquera que non encaixe nos roles de xénero convencionais.

Esta antoloxía concíbese como un libro polifónico, a maneira máis honesta de achegarse ao desexo queer. Non pretende establecer un canon, senón documentar unha colección de propostas que constrúen unha nova narrativa e rexistran a procura dun tipo diferente de afectividade e a súa liberdade radical. De aí a selección de voces que escenifican a pluralidade do desexo, tanto na forma como no contido, e que exploran novas formas de sensibilidade e disidencia sexual, sen descoidar a crítica social, a descolonización, o antirracismo e a presenza de linguas minoritarias.

A recompilación, realizada e prologada por Ángelo Néstore, reúne poemas de Héctor Aceves, Txus García, Berta García Faet, Pol Guasch, Laia López Manrique, Antón Lopo, Roberta Marrero, Juanpe Sánchez López, Sara Torres e Gabriela Wiener.