Istorio autobiografiko bizi eta ahaztezina, Camila Sosaren elementu eta inspirazio nagusiak biltzen dituena, Latinoamerikako literatura-ekaitz berriarena.

Amorruz eta poesiaz beterik, hau da Camila Sosa Villadaren bizitzaren kontakizun gordina, bere jatorria, bere haurtzaro mingarria ―aitaren amorru alkoholikoak astinduta dagoen emakume klandestino baten gorputza―, prostituzioa ezagutzen duen trabesti gisa duen esperientzia, baina baita antzerkian arrakasta ere, eta hortik abiatuta idazketaren ariketa, erradikala, bizia eta ezinezko konponketa baten bila bakarrik izan daitekeena:

«Istorio bat ezagutarazteko idazten dut. Nire trabestimenduaren istorioa, nire familiarena, nire haurtzaroko tristurarena, nire familia zen tristura goiztiar horren guztiarena, nire aitaren alkoholismoarena, nire amaren gabezien istorioa. Lagunengandik, nire geletako girotik, atzeko patioetako ohituretatik, ezkutaleku baten segurtasunetik betiko banandu ninduten mugimenduak. Nire haurtzaroa bete zuten irudiak partekatu ahal izateko idazten dut. Baita nire familiaren pobreziaren aurkako borroka partekatzeko ere, suntsitu gintuen eta erresuminaz, bihotz-hausturaz eta axolagabekeriaz gaixotu gintuen borroka bat, denak denen aurka.»