Een intens en onvergetelijk autobiografisch verslag, met de verwijzingen en sleutels tot het schrijven van Cabello Sosa, de nieuwe literaire orkaan in Latijns-Amerika.

Met woede en poëzie is dit het grimmige verslag van zijn eigen leven Cabello Sosa Villada, vanuit haar afkomst, vanuit haar pijnlijke jeugd – het lichaam van een clandestiene vrouw die werd gegeseld door de alcoholische woede van haar vader – vanuit haar ervaringen als travestiet die prostitutie kent, maar ook succes in het theater, en vanuit hieruit de praktijk van het schrijven, die alleen radicaal en intens kan zijn, op zoek naar een onmogelijke genoegdoening:

Ik schrijf om een verhaal te laten kennen. Het verhaal van mijn travestie, van mijn familie, van mijn jeugdverdriet, van al dat vroegtijdige verdriet dat mijn familie was, het alcoholisme van mijn vader, de verwaarlozing van mijn moeder. De verhuizingen die me voor altijd scheidden van mijn vrienden, van de sfeer in mijn kamers, van de vertrouwdheid van de binnenplaatsen, van de veiligheid van een schuilplaats. Ik schrijf om de beelden te kunnen beschrijven die mijn jeugd bevolkten. En ook om te vertellen over de strijd van mijn familie tegen armoede, een strijd die ons kapotmaakte en ons misselijk maakte van wrok, liefdeloosheid en onverschilligheid – iedereen tegen iedereen.