Patricia Fernández, in De maan in versvormDit werk presenteert ons een verhaal waarin de maan de leidraad vormt, beladen met symboliek. De poëzie in dit boek is gebaseerd op de cycli van leven, dood en wedergeboorte, waarbij de maan altijd aanwezig is als getuige van verdriet en als symbool voor de acceptatie van verandering. Met dit element behandelt de auteur zowel melancholie en verlies als hoop en vernieuwing. De terugkerende beelden van water en de zee versterken de vloeibaarheid en constante verandering, belangrijke aspecten van Fernández' poëzie, sterk beïnvloed door het leven en werk van Federico García Lorca.

De dichtbundel valt ook op door de verkenning van drie vrouwelijke archetypen: de Wijze Vrouw, de Vrouw en het Meisje, die met elkaar verweven zijn in een symbolische ruimte die de levenscyclus viert. Deze archetypen zijn verbonden met essentiële elementen zoals de baarmoeder, het water en de zee – krachtige symbolen van schepping en transformatie. Met deze beelden nodigt Fernández de lezer uit om na te denken over het verstrijken van de tijd en de onvermijdelijke kracht van verandering, waarbij hij zowel de schoonheid als de pijn vastlegt die inherent zijn aan dit proces. Lorca's invloed is duidelijk zichtbaar in de manier waarop de auteur deze symbolische beelden articuleert en een poëtisch universum creëert vol diepte en emotie.