Patrycja en Lukrecja zijn twee travestieten die opgroeiden in een communistische staat. Ze brachten de jaren 70 en 80 door aan de rand van de maatschappij en vonden glamour in ellende, paraderend rond in parken en openbare toiletten, verleidend Sovjetsoldaten, levend van dronkaards en toekijkend hoe hun vrienden aan aids stierven.

Voor iedereen die er niet bij was, lijken hun schaamteloze en kwaadaardige verhalen uit die jaren schandalig. Nu staan ze op het punt om naar Lubiewo te gaan, een badplaats aan de Baltische Zee waar een jongere generatie geëmancipeerde homomannen woont, en ze beseffen dat homo zijn in het reactionaire, zelfingenomen Polen van vandaag niet meer zo spannend is als onder de communisten. De veteranen en de jongeren zijn verwikkeld in een felle strijd. De eersten verdedigen hun losbandige leven en koesteren een zekere nostalgie naar het communistische Polen. De laatsten, beschaafder, eisen gelijkheid, respect, het recht om te trouwen en te adopteren... Ze delen allemaal een voorliefde voor discussie en extravagantie. Net als in de Decamerone combineert Lovetown portretten, anekdotes, seksscènes en herinneringen aan losbandigheid, en neemt ons mee in een verborgen wereld. Als erfgenaam van Pasolini, maar ook van Selby van Last Exit to Brooklyn, volbrengt Witkowski een literair hoogstandje. De film verandert voortdurend van perspectief en gaat van tragedie naar komedie, van idylle naar satire, van het smerige naar het verhevene, met een vrijheid die alle taboes belachelijk maakt.