Federico García Lorca - De zigeunerballades

Speciale uitgave met een studie van Christian De Paepe

De zigeunerballades Het is een van de belangrijkste lyrische creaties van de 20e eeuw. Als hoogtepunt van Lorca's eerste esthetische periode definieert de dichter het zelf als “het gedicht van Andalusië”en noemt hem een zigeuner omdat “De zigeuner is de hoogste, de diepste, de meest aristocratische van mijn land, de meest representatieve van haar levenswijze en degene die de gloed, het bloed en het alfabet van de Andalusische en universele waarheid bewaakt.”

Het is echter een boek waarin het zichtbare Andalusië nauwelijks tot uiting komt, maar waarin het onzichtbare Andalusië beeft: een anti-pittoresk, anti-folkloristisch, anti-flamencoboek, waarin de figuren oude achtergronden dienen en waarin er slechts één personage is, groot en donker als een zomerhemel: de straf.

Dit deel bevat de uitgave van Christian De Paepe, erkend als een van de toonaangevende Lorca-geleerden, met een studie van de esthetiek en structuur van Romancero en een gedetailleerde thematische en stilistische annotatie. Ook inbegrepen zijn een algemene inleiding door Esperanza Ortega, een documentaire bijlage en commentaren op de ballades.