Met Todavía no me he ido, Ismael Lozano Latorre —auteur van Landlopers en schurken— presenteerde haar eerste roman met een LGBT-thema en boeide duizenden lezers met een herkenbaar en emotioneel verhaal.

Het werk duikt in het leven van JoëlEen personage getekend door verlies, liefde en de zoektocht naar identiteit, op een reis die emotie, realisme en een sterke verbinding met het landschap van FuerteventuraMet een directe en gevoelige stijl schetst Lozano Latorre een oprecht portret van menselijke relaties en het verschil tussen wat we voelen en wat we denken te voelen.

Gepubliceerd door Editorial Siete IslasDeze roman heeft zich ontwikkeld tot een referentiepunt binnen het hedendaagse queer-narratief in het Spaans en bevestigt de positie van Lozano Latorre als een van de belangrijkste stemmen in de Spaanse LGBTI-literatuur.

Synopsis

Liefde verschijnt wanneer je het het minst verwacht, het overvalt je, en die persoon die je niet kende wordt onmisbaar voor je. Je bent niet langer zelfvoorzienend; je geluk raakt verbonden met hun lach, hun blik, hun manier van lopen.

De eerste keer dat ze hem zag, stond Joel gewikkeld in zijn zwarte mantel midden op het podium. Haar hartslag versnelde en Aday wist dat die handen op een dag haar lichaam zouden strelen.

Degene liefhebben die geliefd wordt? Degene veroveren die veroverd wordt?

Magie, mysterie en passie zijn verweven in dit verhaal waarin niets is wat het lijkt.

Zou jij een romance beginnen die gedoemd is te mislukken?

Durf het verschil te ontdekken tussen liefde en illusie, dompel jezelf onder in de wateren van Fuerteventura en vind Joëls hart.